ویبریوزیس

vibriosis

تیرگی رنگ، بی حالی، بی اشتهایی، مرگ ناگهانی، بیرون زدگی چشمها به همراه کدر شدن قرنیه، بیرون زدگی مخرج، قرمزی پوست و باله ها و کمرنگ شدن آبششها، تجمع مایعات در حفره شکمی و خونریزی بر روی کیسه شنا، وجود زخم های کوچک و گرد پوستی و خورده شدن باله ها، وجود خونریزی و نکروز در بافت های کلیه، طحال، چربی احشایی و عضلات، دمای زیر 11 درجه سانتیگراد

علت ایجاد بیماری
عمدتاً لاروها و بچه ماهیان به ویبریوزیس حساسند. تغذیه ماهیان پرورشی از ماهیان دریایی خام ویبریوزیس مزمن با زخم های جلدی وسیع را ایجاد می کند. ویبریوها به طور متداول در سطوح مخاطی و اندامهای داخلی ماهیان سالم و همچنین بی مهرگان، رسوبات و ستونهای آب مستقر می شوند. دمای بالا، استرس، تراکم بالای ماهی و مواد آلی باعث تسریع در بروز این بیماری می شود. تلفات این بیماری ممکن است تا 50 درصد برسد. بیماری ویبریوزیس در دمای 5 درجه سانتیگراد روی میدهد و تا زمانی که دمای آب به 8 درجه سانتیگراد می رسد سیر تلفات ادامه دارد و معمولاً بالاتر از 11 درجه تلفاتی ایجاد نمی کند.

پیشگیری
استفاده از واکسن به شکل خوراکی یا غوطه ورسازی، کاهش عوامل استرس زا و افزایش سیستم ایمنی با پربیوتیک ها موثر است